สิ่งละอันพันละน้อยในตู้กระจกลายฉลุไม้สักใบนั้น ถูกวางผสมกลมกลืนกันอย่างเป็นระเบียบ เหมือนจะบอกเล่าเรื่องราวในชีวิตของหญิงสาว
ลูกสมเสร็จ คงจะไม่อยากเป็นนางแบบให้ผมสักเท่าไหร่ ผมเคยเก็บภาพสัตว์แรกเกิดชนิดอื่นในสวนสัตว์เปิดเขาเขียวมาก่อนแล้วหลายชนิด ลูกสัตว์ส่วนใหญ่จะเอียงอายและเคลื่อนไหวเชื่องช้าเหมือนเด็กอ่อน ทำให้ผมหามุมเก็บภาพสวย ๆ ได้ไม่ยากนัก แต่เจ้าลูกสมเสร็จนี่ไวยังกับลิง ผมตั้งกล้องให้อยู่ในระดับเดียวกับสายตาของมัน แล้วนอนราบรอมันอยู่บนพื้นหญ้า มันก็ได้แต่วิ่งไปวิ่งมา วิ่งควบตรงเข้าหาผมจนเกือบจะชนกล้องก็หลายครั้ง
ดินในมือก้อนแรกของฉันถูกสุมมุติให้เป็นศรีษะ ก้อนต่อมาค่อยๆ ต่อติดเป็นลำคอ ลำตัวแขนและขา ในคืนนั้นฉันได้ตุ๊กตาดินรูปผู้หญิงเปลือยกายชิ้นเล็กๆ ที่นั่งอ้าซ่าเปิดเผยแอบอิงอยู่กับดินปั้นรูปหมอนสามเหลี่ยม ฉันเพลินเพลินอยู่กับการตกแต่งลวดลายบนหมอนสามเหลี่ยมนั้น เพลิดเพลินอยู่กับการปั้นหน้าอกและสรีระของความเป็นผู้หญิง แทบไม่รู้จักหลับไม่รู้จักนอนทั้งที่ต้องไปทำงานแต่เช้า
ย้อนกลับไปในช่วงปลายปี ค.ศ 1960-1970 เมื่อความรู้สึกหลงใหลในเรื่องราวของสัตว์ป่าของผมมีเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ผมจำได้ว่า ตอนนั้นเคยอ่านเจอจากนิตยสารท่องเที่ยวว่า มีอุทยานแห่งชาติในทวีปอัฟริกาสองแห่ง ที่ยังรักษาสภาพแวดล้อมเดิมของสัตว์ป่าไว้ได้และมีสัตว์ป่าให้ดูอย่างหลากหลาย นั่นคือที่ อุทยานมาไซมาร่า แห่งเคนย่า และอุทยานกรูเกอร์ แห่งอัฟริกาใต้
การติดบุหรี่ที่ยาวนานทำให้ร่างกายได้รับสารที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ กระบวนการซ้ำๆ เช่นนี้ ทำให้ร่างกายเสื่อมโทรม เสมือนว่าบุคคลที่สูบบุหรี่นั้นได้ตายไปแล้วแบบไม่รู้ตัว คือแนวคิดในการสร้างสรรค์ผลงานประติมากรรมเหล็ก และไฟเบอร์ ชื่อ “สูบ = ตาย” ของ นายพัฒนชัย วรรณพัฒน์ ซึ่งได้รับรางวัลที่ 1 จากโครงการประกวดศิลปกรรมรณรงค์เพื่อการไม่สูบบุหรี่