“ที่มาของชื่อภาพวาดชุดนี้ สืบเนื่องมาจากมุมมองในการเชื่อมโยงศิลปะและชีวิตประจำวันของเราเข้าไว้ด้วยกัน โดยมองว่า มนุษย์ทุกคนเกิดมาเพื่อใช้ชีวิตในแบบที่แตกต่างกัน ศิลปะเป็นสิ่งที่กลมกลืนในชีวิตประจำวันของมนุษย์อยู่แล้ว งานศิลปะคือช่วงของชีวิตในแต่ละช่วงที่สร้างสรรค์ขึ้นมา รูปภาพของเราก็เลยเกิดขึ้นจากความสุขง่ายๆ ในชีวิตประจำวันและความชอบส่วนตัวในสิ่งต่างๆ รอบตัว อาทิ สรีระที่สวยงามของผู้หญิง ดอกไม้และจินตนาการในวัยเด็กที่สวยงามเป็นต้น”
ก่อนที่ยอดชายนายศุขเล็กและตัวละครอื่นๆ ที่ประยูร จรรยาวงศ์ นักเขียนการ์ตูนผู้ล่วงลับได้สร้างสรรค์ขึ้น และตัวละครที่ถูกสร้างขึ้นใหม่เพื่อให้เข้ากับยุคสมัย จะมาโลดแล่นอยู่ใน ศุขเล็ก แอนิเมชั่น ที่คาดว่าจะถูกนำออกฉายเป็นตอนๆทางสถานีโทรทัศน์ ปลายปี 2558 และเป็นการ์ตูนแอนิเมชั่นที่นำเสนอเรื่องราวสนุกสนานในการใช้ชีวิตครอบครัวแบบไทยๆที่เรียบเรียบง่าย,มีความสุขโดยการพึ่งตนเองได้และยังสอดแทรกสาระความรู้ที่มีประโยชน์ คนรุ่นใหม่ที่ไม่ได้อยู่ร่วมยุคสมัยของ ยอดชายนายศุขเล็ก อาจจะมีคำถามว่าตัวการ์ตูนตัวนี้มีที่มาอย่างไร
อิ่มหทัย สุวัฒนศิลป์,พิม สุทธิคำ, ลิเกบายเดอรี่( โดย มะลิ จาตุรจินดา และ พันทิพา ตันชูเกียรติ),เจนนิเฟอร์ ฟอร์สเบิร์ก,เจนนี่ เคลมมิ่ง และคอริน กุสตาฟสัน คือ 6 ศิลปินไทยและสวีเดน ที่จะมีผลงานมาจัดแสดงร่วมกันผ่านนิทรรศการ Homo Faber นิทรรศการที่ว่าด้วยการเป็นมนุษย์ผู้สร้างสรรค์สิ่งต่างๆด้วยมือตนเอง
ภาพถ่ายชุดนี้ของต้นเตยดึงความสนใจของผู้ชม ด้วยภาพของคนจำนวนมากที่กำลังอยู่ในอิริยาบถเดียวกัน เป็น Pattern เดียวกัน จนราวกับว่าเป็นคนๆเดียวๆ แต่เมื่อขยับเข้าไปชมใกล้ๆจะพบว่าแต่ละคนหน้าตาไม่เหมือนกัน “หนูต้องการจะสื่อว่า ทุกมีตัวตนของตัวเองแต่ถูกบีบด้วยกรอบ ด้วยค่านิยมในสังคม”