ซ้ายมือคือ เปี๊ยก โปสเตอร์ หรือ สมบูรณ์สุข นิยมศิริ อดีตคนเขียนโปสเตอร์ภาพยนตร์ และอดีตผู้กำกับภาพยนตร์ วัย 83 ปี และขวามือคือ ชวนะ บุญชู อดีตคนเขียนโปสเตอร์ภาพยนตร์ วัย 73 ปี ในช่วงเวลาที่ โปสเตอร์ภาพยนตร์ หรือ ใบปิดหนัง ประเภทที่ต้องเขียนด้วยมือได้รับความนิยม ทั้งสองท่านนี้ต่างก็เป็นผู้ที่หลายคนคุ้นหูกันดี ในฐานะ “มือฉมังใบปิดหนัง”
“ที่มาของชื่อภาพวาดชุดนี้ สืบเนื่องมาจากมุมมองในการเชื่อมโยงศิลปะและชีวิตประจำวันของเราเข้าไว้ด้วยกัน โดยมองว่า มนุษย์ทุกคนเกิดมาเพื่อใช้ชีวิตในแบบที่แตกต่างกัน ศิลปะเป็นสิ่งที่กลมกลืนในชีวิตประจำวันของมนุษย์อยู่แล้ว งานศิลปะคือช่วงของชีวิตในแต่ละช่วงที่สร้างสรรค์ขึ้นมา รูปภาพของเราก็เลยเกิดขึ้นจากความสุขง่ายๆ ในชีวิตประจำวันและความชอบส่วนตัวในสิ่งต่างๆ รอบตัว อาทิ สรีระที่สวยงามของผู้หญิง ดอกไม้และจินตนาการในวัยเด็กที่สวยงามเป็นต้น”
“ข้าพเจ้าไม่ได้ถ่ายภาพเพื่อบันทึกธรรมช่าติอย่างที่มันเป็น แต่ต้องการถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกในจิตใจของข้าพเจ้าที่มีต่อธรรมชาติ ให้ผู้ชมได้รับรู้” คือคำกล่าวของ สมชาย สุริยาสถาพร อาจารย์พิเศษสาขาศิลปะภาพถ่าย มหาวิทยาลัยรังสิต ผู้ร่วมกับศิลปินหญิงซึ่งทำงานศิลปะถ่าย จิตติมา เสงี่ยมสุนทร เปิด Cameraeyes School โรงเรียนที่สอนด้านศิลปะภาพถ่าย และล่าสุดทั้งสมชายและจิตติมา นำผลงานศิลปะภาพถ่ายของตัวเอง มาร่วมจัดแสดงกับผลงานของลูกศิษย์ ผ่านนิทรรศการ Thai *Land *Scape
ภาพถ่ายชุดนี้ของต้นเตยดึงความสนใจของผู้ชม ด้วยภาพของคนจำนวนมากที่กำลังอยู่ในอิริยาบถเดียวกัน เป็น Pattern เดียวกัน จนราวกับว่าเป็นคนๆเดียวๆ แต่เมื่อขยับเข้าไปชมใกล้ๆจะพบว่าแต่ละคนหน้าตาไม่เหมือนกัน “หนูต้องการจะสื่อว่า ทุกมีตัวตนของตัวเองแต่ถูกบีบด้วยกรอบ ด้วยค่านิยมในสังคม”