“Nostalgia – ถวิลหา” นิทรรศการศิลปะของกลุ่มศิลปิน 4 คน ได้แก่ เอนก จงทวีธรรม ,ธนกร บุญลือ,ชลันธรณ์ เมนะคงคา และชาติชาย ไชยยนต์ ที่คบหากันมานานกว่า 20 ปี นับตั้งแต่สมัยเรียนที่วิทยาลัยช่างศิลป และได้แยกย้ายกันไปทำงานศิลปะในสาขาอาชีพที่แตกต่างตามที่ตนถนัด แต่ยังสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมและศิลปะภาพถ่ายในรูปแบบส่วนตัวเก็บไว้อยู่เสมอ

พวกเราไม่ได้เหงาหรอกนะ เกณิกา พวกเราไม่ได้กลัวแก่ พวกเราไม่ได้กลัวอ้วน พวกเราไม่ได้กลัวความสวยสาวจะลดลง พวกเราไม่ยิ้มจนมากเกินไป ไม่หัวเราะและเศร้ากับอะไรเกินไป เธอปั้นพวกเรามาได้อย่างพอดีแล้ว พวกเรานั้นอยู่ในห้วงฝัน ณ ขณะเวลาที่เราดำรงอยู่ และจะอยู่อย่างนี้ตลอดไป

ถนนสุขุมวิท ถนนสายหลักสายสำคัญ ถนนที่ไม่เคยหลับไหล ถนนที่ผู้มีอันจะกิน ดารา นักร้อง นักการเมือง ผู้มีชื่อเสียง ตระกูลใหญ่ตระกูลโต ชอบที่จะเลือกมาพำนักอาศัย รวมไปถึง นักธุรกิจชาวต่างชาติ นักท่องเที่ยวจากทั่วมุมโลก ที่ต้องเดินทางมา สักครั้งหนึ่งในชีวิต พงษ์สกุล ชาเหลา ใช้เวลาทั้งตอนกลางวันและกลางคืน เดินเข้าออกตามซอกซอยสุขุมวิทเพื่อบันทึกภาพ เริ่มจากสุขุมวิทซอย1 ไปเรื่อยๆ เป็นเวลาร่วมอาทิตย์ เพื่อเก็บข้อมูลและเพื่อมาสร้างสรรค์ผลงานศิลปะในรูปแบบที่เขาถนัด

ชม “บันทึกการเดินทางเพื่อค้นหาและทบทวน” นิทรรศการเล่าเรื่องด้วยภาพถ่ายขาว-ดำ 22 ภาพ พร้อมบันทึกขนาดสั้นซึ่งเป็นเสมือนไดอารี่ส่วนตัวแทนความรู้สึก ความทรงจำและมุมมองต่อการใช้ชีวิตที่เปลี่ยนไปตลอดการเดินทาง 8 ปี ของ วชิระ ตราชู

จากที่ฉันเคยฝันไว้ว่า อยากจะมีบ้านอยู่ในป่าดอกไม้ที่ร่มและหอม ตอนนี้ฉันไม่มั่นใจในความฝันที่เคยมีมาดังเดิมเสียแล้ว และนี่เป็นปลายฤดูฝน ฝนตกตอนกลางคืนเทกระหน่ำลงมาอย่างหนักเสียงฟ้าร้องคำรามและผ่าดังกึกก้องราวกับเทวดากำลังเตะถีบอะไรบางอย่างบนวิมานข้างบนด้วยความโมโหโกรธาอย่างสุดขีด ฉันนั่งทำงานไปและไม่วายหลับตาปี๋ไปด้วยเมื่อได้ยินเสียงฟ้าที่ผ่าลงมาอย่างติดๆ กัน

แม้ไม่มีการโหวตให้คะแนน ..แต่ถ้าถามถึงหนึ่งในบรรดาหนุ่มฮอตของวงการการ์ตูนและนักวาดภาพประกอบรุ่นใหม่ หลายคนไม่ลืมนึกถึงหนุ่มคนนี้ อมรลาภ พรหมสุวรรณ หรือ จ๊อดแปดริ้ว เจ้าของ “ลายเส้นสะท้อนสังคม” ที่หลายคนนิยามให้ ด้วยมักจะหยิบยกเอาประเด็นที่เกิดขึ้นในสังคมรอบๆตัวมาเป็นแก๊ก หรือมุขในการนำเสนอ